bryce
See also: Bryce
Old English
Etymology 1
From Proto-West Germanic *bruki, from Proto-Germanic *brukiz (“fissure”).
Alternative forms
- briċe
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbry.t͡ʃe/
Noun
bryċe m
- breaking
- breach, violation
- fragment
Declension
Declension of bryce (strong i-stem)
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
nominative | bryċe | bryċas |
accusative | bryċe | bryċas |
genitive | bryċes | bryċa |
dative | bryċe | bryċum |
Derived terms
- ǣwbryċe
- hūsbryċe
Descendants
- Middle English: breche
- English: breach
- Scots: breach, breiche, bretch, breack
Etymology 2
From Proto-Germanic *brukiz (“breakable”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbry.t͡ʃe/
Adjective
bryċe
- breakable, frail, fleeting
Declension
Declension of bryċe — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | bryċe | bryċu, bryċo | bryċe |
Accusative | brycne | bryċe | bryċe |
Genitive | bryċes | brycre | bryċes |
Dative | bryċum | brycre | bryċum |
Instrumental | bryċe | brycre | bryċe |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | bryċe | bryċa, bryċe | bryċu, bryċo |
Accusative | bryċe | bryċa, bryċe | bryċu, bryċo |
Genitive | brycra | brycra | brycra |
Dative | bryċum | bryċum | bryċum |
Instrumental | bryċum | bryċum | bryċum |
Declension of bryċe — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | bryċa | bryċe | bryċe |
Accusative | bryċan | bryċan | bryċe |
Genitive | bryċan | bryċan | bryċan |
Dative | bryċan | bryċan | bryċan |
Instrumental | bryċan | bryċan | bryċan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | bryċan | bryċan | bryċan |
Accusative | bryċan | bryċan | bryċan |
Genitive | brycra, bryċena | brycra, bryċena | brycra, bryċena |
Dative | bryċum | bryċum | bryċum |
Instrumental | bryċum | bryċum | bryċum |
Descendants
- Middle English: briche
References
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898), “bryce”, in An Anglo-Saxon Dictionary, 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.
Etymology 3
From Proto-Germanic *brūkiz (“useful”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbryː.t͡ʃe/
Adjective
brȳċe
- useful
Declension
Declension of brȳċe — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | brȳċe | brȳċu, brȳċo | brȳċe |
Accusative | brȳcne | brȳċe | brȳċe |
Genitive | brȳċes | brȳcre | brȳċes |
Dative | brȳċum | brȳcre | brȳċum |
Instrumental | brȳċe | brȳcre | brȳċe |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | brȳċe | brȳċa, brȳċe | brȳċu, brȳċo |
Accusative | brȳċe | brȳċa, brȳċe | brȳċu, brȳċo |
Genitive | brȳcra | brȳcra | brȳcra |
Dative | brȳċum | brȳċum | brȳċum |
Instrumental | brȳċum | brȳċum | brȳċum |
Declension of brȳċe — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | brȳċa | brȳċe | brȳċe |
Accusative | brȳċan | brȳċan | brȳċe |
Genitive | brȳċan | brȳċan | brȳċan |
Dative | brȳċan | brȳċan | brȳċan |
Instrumental | brȳċan | brȳċan | brȳċan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | brȳċan | brȳċan | brȳċan |
Accusative | brȳċan | brȳċan | brȳċan |
Genitive | brȳcra, brȳċena | brȳcra, brȳċena | brȳcra, brȳċena |
Dative | brȳċum | brȳċum | brȳċum |
Instrumental | brȳċum | brȳċum | brȳċum |
Antonyms
- unbrȳċe
Descendants
- Middle English: bryche, briche
References
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898), “brýce”, in An Anglo-Saxon Dictionary, 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.