bruikbaar
Dutch
Etymology
From bruiken (“to make use of”) + -baar (“-able”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbrœy̯k.baːr/
Audio (file) - Hyphenation: bruik‧baar
Adjective
bruikbaar (comparative bruikbaarder, superlative bruikbaarst)
- usable, functional, operable
- useful, handy
Inflection
| Inflection of bruikbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | bruikbaar | |||
| inflected | bruikbare | |||
| comparative | bruikbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | bruikbaar | bruikbaarder | het bruikbaarst het bruikbaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | bruikbare | bruikbaardere | bruikbaarste |
| n. sing. | bruikbaar | bruikbaarder | bruikbaarste | |
| plural | bruikbare | bruikbaardere | bruikbaarste | |
| definite | bruikbare | bruikbaardere | bruikbaarste | |
| partitive | bruikbaars | bruikbaarders | — | |
Synonyms
- (useful): nuttig, dienstig, handig
- (usable): functioneel
Antonyms
- onbruikbaar
- nutteloos
Derived terms
- bruikbaarheid
Related terms
- onbruik