brogir
Catalan
Etymology
From Latin rugiō (“I roar”), blended with Vulgar Latin *bragiō (“I bray”) from Gaulish *bragyu.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /bɾuˈʒi/
- (Valencian) IPA(key): /bɾoˈd͡ʒiɾ/
Verb
brogir (first-person singular present brogeixo, past participle brogit)
- To make a series of confused sounds, a din, an uproar.
Conjugation
Conjugation of brogir (third conjugation with -eix- infix)
infinitive | brogir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | brogint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | brogit | brogida | |||||
plural | brogits | brogides | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | brogeixo | brogeixes | brogeix | brogim | brogiu | brogeixen | |
imperfect | brogia | brogies | brogia | brogíem | brogíeu | brogien | |
future | brogiré | brogiràs | brogirà | brogirem | brogireu | brogiran | |
preterite | brogí | brogires | brogí | brogírem | brogíreu | brogiren | |
conditional | brogiria | brogiries | brogiria | brogiríem | brogiríeu | brogirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | brogeixi | brogeixis | brogeixi | brogim | brogiu | brogeixin | |
imperfect | brogís | brogissis | brogís | brogíssim | brogíssiu | brogissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | brogeix | brogeixi | brogim | brogiu | brogeixin |
Derived terms
- brogidor
- brogit
Further reading
- “brogir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.