brizant
Romanian
Etymology
From French brisant
Noun
brizant m (plural brizanți)
- breaker
Declension
Declension of brizant
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) brizant | brizantul | (niște) brizanți | brizanții |
genitive/dative | (unui) brizant | brizantului | (unor) brizanți | brizanților |
vocative | brizantule | brizanților |