britannus
Latin
Etymology
See Britannia. {[etystub|la}}
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /briˈtan.nus/, [brɪˈtan.nʊs]
Adjective
britannus (feminine britanna, neuter britannum); first/second declension
- British
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | britannus | britanna | britannum | britannī | britannae | britanna | |
Genitive | britannī | britannae | britannī | britannōrum | britannārum | britannōrum | |
Dative | britannō | britannō | britannīs | ||||
Accusative | britannum | britannam | britannum | britannōs | britannās | britanna | |
Ablative | britannō | britannā | britannō | britannīs | |||
Vocative | britanne | britanna | britannum | britannī | britannae | britanna |
Noun
britannus m (genitive britannī); second declension
- a Briton
Declension
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | britannus | britannī |
Genitive | britannī | britannōrum |
Dative | britannō | britannīs |
Accusative | britannum | britannōs |
Ablative | britannō | britannīs |
Vocative | britanne | britannī |