accusatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of accūsō (“blame, find fault with”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ak.kuːˈsaː.tus/
Participle
accūsātus m (feminine accūsāta, neuter accūsātum); first/second declension
- blamed, reproached, having been found fault with
- (law) indicted, accused, arraigned, having been charged with a crime
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | accūsātus | accūsāta | accūsātum | accūsātī | accūsātae | accūsāta | |
Genitive | accūsātī | accūsātae | accūsātī | accūsātōrum | accūsātārum | accūsātōrum | |
Dative | accūsātō | accūsātae | accūsātō | accūsātīs | accūsātīs | accūsātīs | |
Accusative | accūsātum | accūsātam | accūsātum | accūsātōs | accūsātās | accūsāta | |
Ablative | accūsātō | accūsātā | accūsātō | accūsātīs | accūsātīs | accūsātīs | |
Vocative | accūsāte | accūsāta | accūsātum | accūsātī | accūsātae | accūsāta |
Synonyms
- (accused): incūsātus, īnsimulātus