aanvertrouwen
Dutch
Etymology
Compound of aan + vertrouwen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːn.vərˌtrɑu̯.ə(n)/
- Hyphenation: aan‧ver‧trou‧wen
Verb
aanvertrouwen
- (transitive, with indirect object, dated, formal) to entrust [+ aan (to)]
- Synonym: toevertrouwen
Inflection
| Inflection of aanvertrouwen (weak, prefixed, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanvertrouwen | |||
| past singular | vertrouwde aan | |||
| past participle | aanvertrouwd | |||
| infinitive | aanvertrouwen | |||
| gerund | aanvertrouwen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | vertrouw aan | vertrouwde aan | aanvertrouw | aanvertrouwde |
| 2nd person sing. (jij) | vertrouwt aan | vertrouwde aan | aanvertrouwt | aanvertrouwde |
| 2nd person sing. (u) | vertrouwt aan | vertrouwde aan | aanvertrouwt | aanvertrouwde |
| 2nd person sing. (gij) | vertrouwt aan | vertrouwde aan | aanvertrouwt | aanvertrouwde |
| 3rd person singular | vertrouwt aan | vertrouwde aan | aanvertrouwt | aanvertrouwde |
| plural | vertrouwen aan | vertrouwden aan | aanvertrouwen | aanvertrouwden |
| subjunctive sing.1 | vertrouwe aan | vertrouwde aan | aanvertrouwe | aanvertrouwde |
| subjunctive plur.1 | vertrouwen aan | vertrouwden aan | aanvertrouwen | aanvertrouwden |
| imperative sing. | vertrouw aan | |||
| imperative plur.1 | vertrouwt aan | |||
| participles | aanvertrouwend | aanvertrouwd | ||
| 1) Archaic. | ||||