brillar
Asturian
Verb
brillar (first-person singular indicative present brillo, past participle brilláu)
- (intransitive) to shine (to emit light)
Conjugation
infinitive | brillar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | brillando | ||||||
past participle | m brilláu, f brillada, n brillao, m pl brillaos, f pl brillaes | ||||||
person | first singular yo | second singular tu | third singular él/elli | first plural nosotros/nós | second plural vosotros/vós | third plural ellos | |
indicative | present | brillo | brilles | brilla | brillamos | brilláis | brillen |
imperfect | brillaba | brillabes | brillaba | brillábemos, brillábamos | brillabeis, brillabais | brillaben | |
preterite | brillé | brillasti, brillesti | brilló | brillemos | brillastis, brillestis | brillaron | |
pluperfect | brillare, brillara | brillares, brillaras | brillare, brillara | brilláremos, brilláramos | brillareis, brillarais | brillaren, brillaran | |
future | brillaré | brillarás | brillará | brillaremos | brillaréis | brillarán | |
conditional | brillaría | brillaríes | brillaría | brillaríemos, brillaríamos | brillaríeis, brillaríais | brillaríen | |
subjunctive | present | brille | brilles, brillas | brille | brillemos | brilléis | brillen, brillan |
imperfect | brillare, brillara | brillares, brillaras | brillare, brillara | brilláremos, brilláramos | brillareis, brillarais | brillaren, brillaran | |
imperative | — | brilla | — | — | brillái | — |
Synonyms
- llucir
Related terms
- brillu
Catalan
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /bɾiˈʎa/
- (Valencian) IPA(key): /bɾiˈʎaɾ/
- Rhymes: -a(ɾ)
Etymology 1
From Italian brillare.
Verb
brillar (first-person singular present brillo, past participle brillat)
- to shine
Derived terms
- brillant
Etymology 2
From earlier brellar. Likely borrowed from Old Occitan brailar (“to sing [said of birds]”).
Verb
brillar (first-person singular present brillo, past participle brillat)
- To imitate the call of a bird.
Derived terms
- brill
Conjugation
infinitive | brillar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | brillant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | brillat | brillada | |||||
plural | brillats | brillades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | brillo | brilles | brilla | brillem | brilleu | brillen | |
imperfect | brillava | brillaves | brillava | brillàvem | brillàveu | brillaven | |
future | brillaré | brillaràs | brillarà | brillarem | brillareu | brillaran | |
preterite | brillí | brillares | brillà | brillàrem | brillàreu | brillaren | |
conditional | brillaria | brillaries | brillaria | brillaríem | brillaríeu | brillarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | brilli | brillis | brilli | brillem | brilleu | brillin | |
imperfect | brillés | brillessis | brillés | brilléssim | brilléssiu | brillessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | brilla | brilli | brillem | brilleu | brillin |
Further reading
- “brillar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “brellar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Interlingua
Verb
brillar
- to shine
Conjugation
infinitive | brillar | ||
---|---|---|---|
participle | present | perfect | |
brillante | brillate | ||
active | simple | perfect | |
present | brilla | ha brillate | |
past | brillava | habeva brillate | |
future | brillara | habera brillate | |
conditional | brillarea | haberea brillate | |
imperative | brilla |
Spanish
Etymology
From Italian brillare.
Pronunciation
- IPA(key): (most of Spain and Latin America) /bɾiˈʝaɾ/ [bɾiˈʝaɾ]
- IPA(key): (rural northern Spain, Andes Mountains) /bɾiˈʎaɾ/ [bɾiˈʎaɾ]
- IPA(key): (Buenos Aires and environs) /bɾiˈʃaɾ/ [bɾiˈʃaɾ]
- IPA(key): (elsewhere in Argentina and Uruguay) /bɾiˈʒaɾ/ [bɾiˈʒaɾ]
Audio (Colombia) (file) - Rhymes: -aɾ
- Syllabification: bri‧llar
Verb
brillar (first-person singular present brillo, first-person singular preterite brillé, past participle brillado)
- to shine
- Synonyms: relucir, resplandecer
- to glow
- to sparkle, glisten, glitter, twinkle
Conjugation
infinitive | brillar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | brillando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | brillado | brillada | |||||
plural | brillados | brilladas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | brillo | brillastú brillásvos | brilla | brillamos | brilláis | brillan | |
imperfect | brillaba | brillabas | brillaba | brillábamos | brillabais | brillaban | |
preterite | brillé | brillaste | brilló | brillamos | brillasteis | brillaron | |
future | brillaré | brillarás | brillará | brillaremos | brillaréis | brillarán | |
conditional | brillaría | brillarías | brillaría | brillaríamos | brillaríais | brillarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | brille | brillestú brillésvos2 | brille | brillemos | brilléis | brillen | |
imperfect (ra) | brillara | brillaras | brillara | brilláramos | brillarais | brillaran | |
imperfect (se) | brillase | brillases | brillase | brillásemos | brillaseis | brillasen | |
future1 | brillare | brillares | brillare | brilláremos | brillareis | brillaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | brillatú brillávos | brille | brillemos | brillad | brillen | ||
negative | no brilles | no brille | no brillemos | no brilléis | no brillen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive brillar | |||||||
dative | brillarme | brillarte | brillarle, brillarse | brillarnos | brillaros | brillarles, brillarse | |
accusative | brillarme | brillarte | brillarlo, brillarla, brillarse | brillarnos | brillaros | brillarlos, brillarlas, brillarse | |
with gerund brillando | |||||||
dative | brillándome | brillándote | brillándole, brillándose | brillándonos | brillándoos | brillándoles, brillándose | |
accusative | brillándome | brillándote | brillándolo, brillándola, brillándose | brillándonos | brillándoos | brillándolos, brillándolas, brillándose | |
with informal second-person singular tú imperative brilla | |||||||
dative | bríllame | bríllate | bríllale | bríllanos | not used | bríllales | |
accusative | bríllame | bríllate | bríllalo, bríllala | bríllanos | not used | bríllalos, bríllalas | |
with informal second-person singular vos imperative brillá | |||||||
dative | brillame | brillate | brillale | brillanos | not used | brillales | |
accusative | brillame | brillate | brillalo, brillala | brillanos | not used | brillalos, brillalas | |
with formal second-person singular imperative brille | |||||||
dative | brílleme | not used | bríllele, bríllese | bríllenos | not used | brílleles | |
accusative | brílleme | not used | bríllelo, bríllela, bríllese | bríllenos | not used | bríllelos, bríllelas | |
with first-person plural imperative brillemos | |||||||
dative | not used | brillémoste | brillémosle | brillémonos | brillémoos | brillémosles | |
accusative | not used | brillémoste | brillémoslo, brillémosla | brillémonos | brillémoos | brillémoslos, brillémoslas | |
with informal second-person plural imperative brillad | |||||||
dative | brilladme | not used | brilladle | brilladnos | brillaos | brilladles | |
accusative | brilladme | not used | brilladlo, brilladla | brilladnos | brillaos | brilladlos, brilladlas | |
with formal second-person plural imperative brillen | |||||||
dative | bríllenme | not used | bríllenle | bríllennos | not used | bríllenles, bríllense | |
accusative | bríllenme | not used | bríllenlo, bríllenla | bríllennos | not used | bríllenlos, bríllenlas, bríllense |
Related terms
- brillante
- brillar por su ausencia
- brillo
See also
- relumbrar
Further reading
- “brillar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014