brillantare
Italian
Verb
brillantare
- to polish or buff
- to cut or facet (gemstones)
- to ice or frost (dust with sugar)
Conjugation
Conjugation of brillantare
infinitive | brillantare | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avere | gerund | brillantando | |||
present participle | brillantante | past participle | brillantato | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | brillanto | brillanti | brillanta | brillantiamo | brillantate | brillantano |
imperfect | brillantavo | brillantavi | brillantava | brillantavamo | brillantavate | brillantavano |
past historic | brillantai | brillantasti | brillantò | brillantammo | brillantaste | brillantarono |
future | brillanterò | brillanterai | brillanterà | brillanteremo | brillanterete | brillanteranno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | brillanterei | brillanteresti | brillanterebbe | brillanteremmo | brillantereste | brillanterebbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | brillanti | brillanti | brillanti | brillantiamo | brillantiate | brillantino |
imperfect | brillantassi | brillantassi | brillantasse | brillantassimo | brillantaste | brillantassero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
brillanta, non brillantare | brillanti | brillantiamo | brillantate | brillantino |
Related terms
- brillantante
- brillantatura
- brillante
- brillantezza
Anagrams
- brillanterà