breeuwen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbreːu̯.ə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: breeu‧wen
Etymology 1
From Middle Dutch brauwen.
Verb
breeuwen
- (transitive) to caulk, to fix a ship's seams with oakum
Inflection
Inflection of breeuwen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | breeuwen | |||
past singular | breeuwde | |||
past participle | gebreeuwd | |||
infinitive | breeuwen | |||
gerund | breeuwen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | breeuw | breeuwde | ||
2nd person sing. (jij) | breeuwt | breeuwde | ||
2nd person sing. (u) | breeuwt | breeuwde | ||
2nd person sing. (gij) | breeuwt | breeuwde | ||
3rd person singular | breeuwt | breeuwde | ||
plural | breeuwen | breeuwden | ||
subjunctive sing.1 | breeuwe | breeuwde | ||
subjunctive plur.1 | breeuwen | breeuwden | ||
imperative sing. | breeuw | |||
imperative plur.1 | breeuwt | |||
participles | breeuwend | gebreeuwd | ||
1) Archaic. |
See also
- kalfaten
- kalefateren
Verb
breeuwen
- (historical, falconry) to sew the eyelids of a young falcon shut, in order to prevent it from seeing
Inflection
Inflection of breeuwen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | breeuwen | |||
past singular | breeuwde | |||
past participle | gebreeuwd | |||
infinitive | breeuwen | |||
gerund | breeuwen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | breeuw | breeuwde | ||
2nd person sing. (jij) | breeuwt | breeuwde | ||
2nd person sing. (u) | breeuwt | breeuwde | ||
2nd person sing. (gij) | breeuwt | breeuwde | ||
3rd person singular | breeuwt | breeuwde | ||
plural | breeuwen | breeuwden | ||
subjunctive sing.1 | breeuwe | breeuwde | ||
subjunctive plur.1 | breeuwen | breeuwden | ||
imperative sing. | breeuw | |||
imperative plur.1 | breeuwt | |||
participles | breeuwend | gebreeuwd | ||
1) Archaic. |