bredzić

bredzić

Polish

Alternative forms

• brzedzić (obsolete)

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *brъditi.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbrɛ.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛd͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: bre‧dzić

Verb

bredzić impf

1. (intransitive) to rave (deliriously, in one's sleep)

   Synonym: majaczyć

2. (intransitive) to blather (talk nonsense)

   Synonyms: see Thesaurus:bredzić

Conjugation

Conjugation of bredzić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bredzić
present tense	1st	bredzę			bredzimy
	2nd	bredzisz			bredzicie
	3rd	bredzi			bredzą
	impersonal	bredzi się
past tense	1st	bredziłem	bredziłam		bredziliśmy	bredziłyśmy
	2nd	bredziłeś	bredziłaś		bredziliście	bredziłyście
	3rd	bredził	bredziła	bredziło	bredzili	bredziły
	impersonal	bredzono
future tense	1st	będę bredził, będę bredzić	będę bredziła, będę bredzić		będziemy bredzili, będziemy bredzić	będziemy bredziły, będziemy bredzić
	2nd	będziesz bredził, będziesz bredzić	będziesz bredziła, będziesz bredzić		będziecie bredzili, będziecie bredzić	będziecie bredziły, będziecie bredzić
	3rd	będzie bredził, będzie bredzić	będzie bredziła, będzie bredzić	będzie bredziło, będzie bredzić	będą bredzili, będą bredzić	będą bredziły, będą bredzić
	impersonal	będzie bredzić się
conditional	1st	bredziłbym	bredziłabym		bredzilibyśmy	bredziłybyśmy
	2nd	bredziłbyś	bredziłabyś		bredzilibyście	bredziłybyście
	3rd	bredziłby	bredziłaby	bredziłoby	bredziliby	bredziłyby
	impersonal	bredzono by
imperative	1st	niech bredzę			bredźmy
	2nd	bredź			bredźcie
	3rd	niech bredzi			niech bredzą
active adjectival participle		bredzący	bredząca	bredzące	bredzący	bredzące
contemporary adverbial participle		bredząc
verbal noun		bredzenie

Derived terms

adjective

• bredny

 

noun

• brednia

 

Further reading

• bredzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bredzić in Polish dictionaries at PWN