bravură
Romanian
Etymology
From French bravoure
Noun
bravură f (plural bravuri)
- bravery
Declension
Declension of bravură
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) bravură | bravura | (niște) bravuri | bravurile |
genitive/dative | (unei) bravuri | bravurii | (unor) bravuri | bravurilor |
vocative | bravură, bravuro | bravurilor |