aantonen
Dutch
Etymology
From aan + tonen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːntoːnə(n)/
audio (file) - Hyphenation: aan‧to‧nen
Verb
aantonen
- (transitive) to show
- (transitive) to prove, demonstrate
Inflection
| Inflection of aantonen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aantonen | |||
| past singular | toonde aan | |||
| past participle | aangetoond | |||
| infinitive | aantonen | |||
| gerund | aantonen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | toon aan | toonde aan | aantoon | aantoonde |
| 2nd person sing. (jij) | toont aan | toonde aan | aantoont | aantoonde |
| 2nd person sing. (u) | toont aan | toonde aan | aantoont | aantoonde |
| 2nd person sing. (gij) | toont aan | toonde aan | aantoont | aantoonde |
| 3rd person singular | toont aan | toonde aan | aantoont | aantoonde |
| plural | tonen aan | toonden aan | aantonen | aantoonden |
| subjunctive sing.1 | tone aan | toonde aan | aantone | aantoonde |
| subjunctive plur.1 | tonen aan | toonden aan | aantonen | aantoonden |
| imperative sing. | toon aan | |||
| imperative plur.1 | toont aan | |||
| participles | aantonend | aangetoond | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aantoning
Anagrams
- tonen aan