brandewijn
Dutch
Alternative forms
- brandewyn (obsolete)
- brandwijn (obsolete)
Etymology
From Middle Dutch brantwijn. Equivalent to branden (“to burn, distill”) + -e- + wijn (“wine”)
Pronunciation
- North:
Audio (file) - IPA(key): /ˈbrɑn.dəˌʋɛi̯n/, (Belgium) [brɑndəβ̞ɛi̯n], [brɑndəβ̞ɛːn], (Netherlands) [brɑndəʋɛi̯n]
- Hyphenation: bran‧de‧wijn
Noun
brandewijn m (plural brandewijnen, diminutive brandewijntje n)
- a brandy, type of strong liquor distilled from wine or another alcoholic beverage
Synonyms
- eau-de-vie
Derived terms
- (brandy types; all m) aardappelbrandewijn, graanbrandewijn, korenbrandewijn, maïsbrandewijn, meekrapbrandewijn, moutbrandewijn, rijstbrandewijn, tarwebrandewijn, vruchtenbrandewijn, wijnbrandewijn, morellenbrandewijn, perzikbrandewijn m
- brandewijnbrander
- brandewijnder
- brandewijndistilleerder
- brandewijndrinker
- brandewijnhandelaar
- brandewijnkot
- brandewijnmaker
- brandewijnpachter
- brandewijnskroeg
- brandewijnstoker
- brandewijnstuk
- brandewijntapper
- brandewijnvarken
- brandewijnvat
- brandewijnverkoper
- brandewijnweger
- brandewijnwinkel
- brandewijnzuiper
Related terms
- brander m
- dessertwijn m
Descendants
- Afrikaans: brandewyn
- → English: brandywine
- → West Frisian: brandewyn