aantijgen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌtɛi̯.ɣə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧tij‧gen
Etymology 1
Compound of aan + tijgen.
Verb
aantijgen
- (transitive, with the accused as indirect object, formal, dated) to accuse (someone or something) of
- Hem werden verscheidene misdaden aangetegen.
- He was accused of several crimes.
- (transitive, archaic) to accuse
Inflection
| Inflection of aantijgen (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aantijgen | |||
| past singular | teeg aan | |||
| past participle | aangetegen | |||
| infinitive | aantijgen | |||
| gerund | aantijgen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | tijg aan | teeg aan | aantijg | aanteeg |
| 2nd person sing. (jij) | tijgt aan | teeg aan | aantijgt | aanteeg |
| 2nd person sing. (u) | tijgt aan | teeg aan | aantijgt | aanteeg |
| 2nd person sing. (gij) | tijgt aan | teegt aan | aantijgt | aanteegt |
| 3rd person singular | tijgt aan | teeg aan | aantijgt | aanteeg |
| plural | tijgen aan | tegen aan | aantijgen | aantegen |
| subjunctive sing.1 | tijge aan | tege aan | aantijge | aantege |
| subjunctive plur.1 | tijgen aan | tegen aan | aantijgen | aantegen |
| imperative sing. | tijg aan | |||
| imperative plur.1 | tijgt aan | |||
| participles | aantijgend | aangetegen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aantijging
Descendants
- Afrikaans: aantyg
Etymology 2
Compound of aan + tijgen.
Verb
aantijgen
- (transitive) to put on
- (intransitive) to move up to, to approach
Inflection
| Inflection of aantijgen (strong class 2a, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aantijgen | |||
| past singular | toog aan | |||
| past participle | aangetogen | |||
| infinitive | aantijgen | |||
| gerund | aantijgen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | tijg aan | toog aan | aantijg | aantoog |
| 2nd person sing. (jij) | tijgt aan | toog aan | aantijgt | aantoog |
| 2nd person sing. (u) | tijgt aan | toog aan | aantijgt | aantoog |
| 2nd person sing. (gij) | tijgt aan | toogt aan | aantijgt | aantoogt |
| 3rd person singular | tijgt aan | toog aan | aantijgt | aantoog |
| plural | tijgen aan | togen aan | aantijgen | aantogen |
| subjunctive sing.1 | tijge aan | toge aan | aantijge | aantoge |
| subjunctive plur.1 | tijgen aan | togen aan | aantijgen | aantogen |
| imperative sing. | tijg aan | |||
| imperative plur.1 | tijgt aan | |||
| participles | aantijgend | aangetogen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aantocht