aanstoffen
Dutch
Etymology
Compound of aan + stoffen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌstɔ.fə(n)/
- Hyphenation: aan‧stof‧fen
Verb
aanstoffen
- (transitive, archaic) to dust, to remove dust from
- Synonyms: afstoffen, stoffen
Inflection
| Inflection of aanstoffen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanstoffen | |||
| past singular | stofte aan | |||
| past participle | aangestoft | |||
| infinitive | aanstoffen | |||
| gerund | aanstoffen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | stof aan | stofte aan | aanstof | aanstofte |
| 2nd person sing. (jij) | stoft aan | stofte aan | aanstoft | aanstofte |
| 2nd person sing. (u) | stoft aan | stofte aan | aanstoft | aanstofte |
| 2nd person sing. (gij) | stoft aan | stofte aan | aanstoft | aanstofte |
| 3rd person singular | stoft aan | stofte aan | aanstoft | aanstofte |
| plural | stoffen aan | stoften aan | aanstoffen | aanstoften |
| subjunctive sing.1 | stoffe aan | stofte aan | aanstoffe | aanstofte |
| subjunctive plur.1 | stoffen aan | stoften aan | aanstoffen | aanstoften |
| imperative sing. | stof aan | |||
| imperative plur.1 | stoft aan | |||
| participles | aanstoffend | aangestoft | ||
| 1) Archaic. | ||||