aansterven
Dutch
Etymology
From aan + sterven.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌstɛrvə(n)/
- Hyphenation: aan‧ster‧ven
Verb
aansterven
- (ergative) to inherit
Inflection
| Inflection of aansterven (strong class 3+7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aansterven | |||
| past singular | stierf aan | |||
| past participle | aangestorven | |||
| infinitive | aansterven | |||
| gerund | aansterven n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | sterf aan | stierf aan | aansterf | aanstierf |
| 2nd person sing. (jij) | sterft aan | stierf aan | aansterft | aanstierf |
| 2nd person sing. (u) | sterft aan | stierf aan | aansterft | aanstierf |
| 2nd person sing. (gij) | sterft aan | stierft aan | aansterft | aanstierft |
| 3rd person singular | sterft aan | stierf aan | aansterft | aanstierf |
| plural | sterven aan | stierven aan | aansterven | aanstierven |
| subjunctive sing.1 | sterve aan | stierve aan | aansterve | aanstierve |
| subjunctive plur.1 | sterven aan | stierven aan | aansterven | aanstierven |
| imperative sing. | sterf aan | |||
| imperative plur.1 | sterft aan | |||
| participles | aanstervend | aangestorven | ||
| 1) Archaic. | ||||