aanstampen
Dutch
Etymology
Compound of aan + stampen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌstɑm.pə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧stam‧pen
Verb
aanstampen
- (transitive) to tamp; especially, to stamp/stomp (on soil or a granular fluid) to make it compact
Inflection
| Inflection of aanstampen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanstampen | |||
| past singular | stampte aan | |||
| past participle | aangestampt | |||
| infinitive | aanstampen | |||
| gerund | aanstampen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | stamp aan | stampte aan | aanstamp | aanstampte |
| 2nd person sing. (jij) | stampt aan | stampte aan | aanstampt | aanstampte |
| 2nd person sing. (u) | stampt aan | stampte aan | aanstampt | aanstampte |
| 2nd person sing. (gij) | stampt aan | stampte aan | aanstampt | aanstampte |
| 3rd person singular | stampt aan | stampte aan | aanstampt | aanstampte |
| plural | stampen aan | stampten aan | aanstampen | aanstampten |
| subjunctive sing.1 | stampe aan | stampte aan | aanstampe | aanstampte |
| subjunctive plur.1 | stampen aan | stampten aan | aanstampen | aanstampten |
| imperative sing. | stamp aan | |||
| imperative plur.1 | stampt aan | |||
| participles | aanstampend | aangestampt | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aanstamper
- aanstamping