accretus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of accrescō (“grow up, increase”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /akˈkreː.tus/, [akˈkreː.tʊs]
Participle
accrētus m (feminine accrēta, neuter accrētum); first/second declension
- grown up, having been grown up.
- increased, having been increased.
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | accrētus | accrēta | accrētum | accrētī | accrētae | accrēta | |
Genitive | accrētī | accrētae | accrētī | accrētōrum | accrētārum | accrētōrum | |
Dative | accrētō | accrētae | accrētō | accrētīs | accrētīs | accrētīs | |
Accusative | accrētum | accrētam | accrētum | accrētōs | accrētās | accrēta | |
Ablative | accrētō | accrētā | accrētō | accrētīs | accrētīs | accrētīs | |
Vocative | accrēte | accrēta | accrētum | accrētī | accrētae | accrēta |
Related terms
- accrētiō
Descendants
- English: accrete