aanspannen
Dutch
Etymology
Compound of aan + spannen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌspɑ.nə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧span‧nen
Verb
aanspannen
- (transitive) to stretch, to apply tension to
- (transitive) to put (animals) before a cart or carriage
- (transitive, law) to launch, to start (a trial or lawsuit)
Inflection
| Inflection of aanspannen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanspannen | |||
| past singular | spande aan | |||
| past participle | aangespand | |||
| infinitive | aanspannen | |||
| gerund | aanspannen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | span aan | spande aan | aanspan | aanspande |
| 2nd person sing. (jij) | spant aan | spande aan | aanspant | aanspande |
| 2nd person sing. (u) | spant aan | spande aan | aanspant | aanspande |
| 2nd person sing. (gij) | spant aan | spande aan | aanspant | aanspande |
| 3rd person singular | spant aan | spande aan | aanspant | aanspande |
| plural | spannen aan | spanden aan | aanspannen | aanspanden |
| subjunctive sing.1 | spanne aan | spande aan | aanspanne | aanspande |
| subjunctive plur.1 | spannen aan | spanden aan | aanspannen | aanspanden |
| imperative sing. | span aan | |||
| imperative plur.1 | spant aan | |||
| participles | aanspannend | aangespand | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aanspanning