aansnellen
Dutch
Alternative forms
- aensnellen (obsolete)
Etymology
Compound of aan + snellen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌsnɛ.lə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧snel‧len
Verb
aansnellen
- (intransitive) to rush near
Inflection
| Inflection of aansnellen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aansnelen | |||
| past singular | snelde aan | |||
| past participle | aangesneld | |||
| infinitive | aansnelen | |||
| gerund | aansnelen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | snel aan | snelde aan | aansnel | aansnelde |
| 2nd person sing. (jij) | snelt aan | snelde aan | aansnelt | aansnelde |
| 2nd person sing. (u) | snelt aan | snelde aan | aansnelt | aansnelde |
| 2nd person sing. (gij) | snelt aan | snelde aan | aansnelt | aansnelde |
| 3rd person singular | snelt aan | snelde aan | aansnelt | aansnelde |
| plural | snelen aan | snelden aan | aansnelen | aansnelden |
| subjunctive sing.1 | snele aan | snelde aan | aansnele | aansnelde |
| subjunctive plur.1 | snelen aan | snelden aan | aansnelen | aansnelden |
| imperative sing. | snel aan | |||
| imperative plur.1 | snelt aan | |||
| participles | aansnelend | aangesneld | ||
| 1) Archaic. | ||||