aansmeren
Dutch
Etymology
Compound of aan + smeren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌsmeː.rə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧sme‧ren
Verb
aansmeren
- (transitive, with indirect object for the recipient) to palm off (on/to)
Inflection
| Inflection of aansmeren (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | aansmereen | ||||||||
| past singular | smeerde aan | ||||||||
| past participle | aangesmeerd | ||||||||
| infinitive | aansmereen | ||||||||
| gerund | aansmereen n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | smeer aan | smeerde aan | aansmeer | aansmeerde | |||||
| 2nd person sing. (jij) | smeert aan | smeerde aan | aansmeert | aansmeerde | |||||
| 2nd person sing. (u) | smeert aan | smeerde aan | aansmeert | aansmeerde | |||||
| 2nd person sing. (gij) | smeert aan | smeerde aan | aansmeert | aansmeerde | |||||
| 3rd person singular | smeert aan | smeerde aan | aansmeert | aansmeerde | |||||
| plural | smereen aan | smeerden aan | aansmereen | aansmeerden | |||||
| subjunctive sing.1 | smeree aan | smeerde aan | aansmeree | aansmeerde | |||||
| subjunctive plur.1 | smereen aan | smeerden aan | aansmereen | aansmeerden | |||||
| imperative sing. | smeer aan | ||||||||
| imperative plur.1 | smeert aan | ||||||||
| participles | aansmereend | aangesmeerd | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||