aansmeden
Dutch
Etymology
Compound of aan + smeden.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌsmeː.də(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧sme‧den
Verb
aansmeden
- (transitive) to forge together, to forge into one
- Hij vroeg aan de smid of zij dit kon aansmeden.
- He asked the smith whether she could forge this together.
- (transitive, with the recipient as an optional indirect object, of bonds and collars, obsolete) to put (restraints) into place, either forged shut or fastened in another way
- O hoe wogen die gruwelijke boeien, door een duivels man hun aangesmeed.
- Oh, how heavy weighed those gruesome bonds, placed onto them by a devillish man.
Inflection
| Inflection of aansmeden (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | aansmeden | ||||||||
| past singular | smeedde aan | ||||||||
| past participle | aangesmeed | ||||||||
| infinitive | aansmeden | ||||||||
| gerund | aansmeden n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | smeed aan | smeedde aan | aansmeed | aansmeedde | |||||
| 2nd person sing. (jij) | smeedt aan | smeedde aan | aansmeedt | aansmeedde | |||||
| 2nd person sing. (u) | smeedt aan | smeedde aan | aansmeedt | aansmeedde | |||||
| 2nd person sing. (gij) | smeedt aan | smeedde aan | aansmeedt | aansmeedde | |||||
| 3rd person singular | smeedt aan | smeedde aan | aansmeedt | aansmeedde | |||||
| plural | smeden aan | smeedden aan | aansmeden | aansmeedden | |||||
| subjunctive sing.1 | smede aan | smeedde aan | aansmede | aansmeedde | |||||
| subjunctive plur.1 | smeden aan | smeedden aan | aansmeden | aansmeedden | |||||
| imperative sing. | smeed aan | ||||||||
| imperative plur.1 | smeedt aan | ||||||||
| participles | aansmedend | aangesmeed | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||