borga
See also: Borga and Borgå
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpɔrka/
- Rhymes: -ɔrka
Verb
borga (weak verb, third-person singular past indicative borgaði, supine borgað)
- (ditransitive) to pay
Conjugation
borga — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að borga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | borgað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | borgandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég borga | við borgum | present (nútíð) | ég borgi | við borgum |
þú borgar | þið borgið | þú borgir | þið borgið | ||
hann, hún, það borgar | þeir, þær, þau borga | hann, hún, það borgi | þeir, þær, þau borgi | ||
past (þátíð) | ég borgaði | við borguðum | past (þátíð) | ég borgaði | við borguðum |
þú borgaðir | þið borguðuð | þú borgaðir | þið borguðuð | ||
hann, hún, það borgaði | þeir, þær, þau borguðu | hann, hún, það borgaði | þeir, þær, þau borguðu | ||
imperative (boðháttur) | borga (þú) | borgið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
borgaðu | borgiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
borgast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að borgast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | borgast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | borgandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég borgast | við borgumst | present (nútíð) | ég borgist | við borgumst |
þú borgast | þið borgist | þú borgist | þið borgist | ||
hann, hún, það borgast | þeir, þær, þau borgast | hann, hún, það borgist | þeir, þær, þau borgist | ||
past (þátíð) | ég borgaðist | við borguðumst | past (þátíð) | ég borgaðist | við borguðumst |
þú borgaðist | þið borguðust | þú borgaðist | þið borguðust | ||
hann, hún, það borgaðist | þeir, þær, þau borguðust | hann, hún, það borgaðist | þeir, þær, þau borguðust | ||
imperative (boðháttur) | borgast (þú) | borgist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
borgastu | borgisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
borgaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | borgaður | borguð | borgað | borgaðir | borgaðar | borguð | |
accusative (þolfall) | borgaðan | borgaða | borgað | borgaða | borgaðar | borguð | |
dative (þágufall) | borguðum | borgaðri | borguðu | borguðum | borguðum | borguðum | |
genitive (eignarfall) | borgaðs | borgaðrar | borgaðs | borgaðra | borgaðra | borgaðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | borgaði | borgaða | borgaða | borguðu | borguðu | borguðu | |
accusative (þolfall) | borgaða | borguðu | borgaða | borguðu | borguðu | borguðu | |
dative (þágufall) | borgaða | borguðu | borgaða | borguðu | borguðu | borguðu | |
genitive (eignarfall) | borgaða | borguðu | borgaða | borguðu | borguðu | borguðu |
Synonyms
- (to pay): gjalda, greiða
Derived terms
Derived terms
- borga alla súpuna
- borga á milli
- borga sig
- borga sig ekki
- borga út í hönd
Etymology 2
See borg.
Noun
borga f
- indefinite genitive plural of borg
Northern Sami
Etymology
From Proto-Samic *porkë.
Pronunciation
- (Kautokeino) IPA(key): /ˈporːka/
Noun
borga
- snowstorm, flurry
Inflection
Even a-stem, rg-rgg gradation | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | borga | |||||||||||||||||||||
Genitive | borgga | |||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||
Nominative | borga | borggat | ||||||||||||||||||||
Accusative | borgga | borggaid | ||||||||||||||||||||
Genitive | borgga | borggaid | ||||||||||||||||||||
Illative | borgii | borggaide | ||||||||||||||||||||
Locative | borggas | borggain | ||||||||||||||||||||
Comitative | borggain | borggaiguin | ||||||||||||||||||||
Essive | borgan | |||||||||||||||||||||
|
Related terms
- borgat
Further reading
- Koponen, Eino; Ruppel, Klaas; Aapala, Kirsti, editors (2002–2008) Álgu database: Etymological database of the Saami languages, Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland
Norwegian Bokmål
Alternative forms
- borgen
Noun
borga m or f
- definite feminine singular of borg
Norwegian Nynorsk
Noun
borga f
- definite singular of borg
Swedish
Etymology
From Old Swedish borgha, from Old Norse borga, from Proto-Germanic *burgōną.
Verb
borga (present borgar, preterite borgade, supine borgat, imperative borga)
- warrant
Conjugation
Conjugation of borga (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | borga | borgas | ||
Supine | borgat | borgats | ||
Imperative | borga | — | ||
Imper. plural1 | borgen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | borgar | borgade | borgas | borgades |
Ind. plural1 | borga | borgade | borgas | borgades |
Subjunctive2 | borge | borgade | borges | borgades |
Participles | ||||
Present participle | borgande | |||
Past participle | borgad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |
References
- borga in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
- borga in Svensk ordbok (SO)
- borga in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
- borga in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)