borduș
Romanian
Etymology
From bordei + -uș.
Noun
borduș n (plural bordușe)
- Diminutive of bordei
Declension
Declension of borduș
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) borduș | bordușul | (niște) bordușe | bordușele |
genitive/dative | (unui) borduș | bordușului | (unor) bordușe | bordușelor |
vocative | bordușule | bordușelor |
References
- borduș in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN