bombardıman

bombardıman

Turkish

Etymology

From French bombardement.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɔ̃m.bɑɾ.dɯ.man/

Noun

bombardıman (definite accusative bombardımanı, plural bombardımanlar)

1. bombing, bombardment

Declension

Inflection
Nominative	bombardıman
Definite accusative	bombardımanı
	Singular	Plural
Nominative	bombardıman	bombardımanlar
Definite accusative	bombardımanı	bombardımanları
Dative	bombardımana	bombardımanlara
Locative	bombardımanda	bombardımanlarda
Ablative	bombardımandan	bombardımanlardan
Genitive	bombardımanın	bombardımanların
Possessive forms Singular Plural 1st singular bombardımanım bombardımanlarım 2nd singular bombardımanın bombardımanların 3rd singular bombardımanı bombardımanları 1st plural bombardımanımız bombardımanlarımız 2nd plural bombardımanınız bombardımanlarınız 3rd plural bombardımanları bombardımanları