boekennaam
Dutch
Etymology
Compound of boek + -en- + naam.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbu.kəˌnaːm/
- Hyphenation: boe‧ken‧naam
Noun
boekennaam m (plural boekennamen, diminutive boekennaampje n)
- A name, often a common name, whose use is limited to written language
- 1932, Eigen volk, Vol. 4, page 75.
- Slechts als doode boekennamen gingen zij van het eene in het andere werk over.
- They passed merely as dead book names from one work into the other.
- 1932, Eigen volk, Vol. 4, page 75.
Antonyms
- volksnaam