aanraken
Dutch
Etymology
From aan + raken.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnraːkə(n)/
audio (file) - Hyphenation: aan‧ra‧ken
Verb
aanraken
- to touch
Inflection
| Inflection of aanraken (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanraken | ||||||||
| past singular | raakte aan | ||||||||
| past participle | aangeraakt | ||||||||
| infinitive | aanraken | ||||||||
| gerund | aanraken n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | raak aan | raakte aan | aanraak | aanraakte | |||||
| 2nd person sing. (jij) | raakt aan | raakte aan | aanraakt | aanraakte | |||||
| 2nd person sing. (u) | raakt aan | raakte aan | aanraakt | aanraakte | |||||
| 2nd person sing. (gij) | raakt aan | raakte aan | aanraakt | aanraakte | |||||
| 3rd person singular | raakt aan | raakte aan | aanraakt | aanraakte | |||||
| plural | raken aan | raakten aan | aanraken | aanraakten | |||||
| subjunctive sing.1 | rake aan | raakte aan | aanrake | aanraakte | |||||
| subjunctive plur.1 | raken aan | raakten aan | aanraken | aanraakten | |||||
| imperative sing. | raak aan | ||||||||
| imperative plur.1 | raakt aan | ||||||||
| participles | aanrakend | aangeraakt | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Derived terms
- aanraking
- aanraakscherm
Anagrams
- raken aan