boczoń
See also: Boczoń
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *botьjanъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbɔ.t͡ʂɔɲ/
- Rhymes: -ɔt͡ʂɔɲ
- Syllabification: bo‧czoń
Noun
boczoń m anim
- (dialectal) stork (wading bird)
- Synonyms: see Thesaurus:bocian
Declension
Declension of boczoń
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | boczoń | boczonie |
| genitive | boczonia | boczoni |
| dative | boczoniowi | boczoniom |
| accusative | boczonia | boczonie |
| instrumental | boczoniem | boczoniami |
| locative | boczoniu | boczoniach |
| vocative | boczoniu | boczonie |
Further reading
- boczoń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- boczoń in Polish dictionaries at PWN