bocznokołowiec
Polish
Etymology
From boczny + -o- + koło + -owiec. First attested in 1929.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bɔt͡ʂ.nɔ.kɔˈwɔ.vjɛt͡s/
- Rhymes: -ɔvjɛt͡s
- Syllabification: bocz‧no‧ko‧ło‧wiec
Noun
bocznokołowiec m anim
- (nautical) sidewheeler
Declension
Declension of bocznokołowiec
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | bocznokołowiec | bocznokołowce |
genitive | bocznokołowca | bocznokołowców |
dative | bocznokołowcowi | bocznokołowcom |
accusative | bocznokołowca | bocznokołowce |
instrumental | bocznokołowcem | bocznokołowcami |
locative | bocznokołowcu | bocznokołowcach |
vocative | bocznokołowcu | bocznokołowce |
References
- Statki i teorja statku, 1929, page 12
- bocznokołowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bocznokołowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bocznokołowiec in Polish dictionaries at PWN