bocianię
Polish
Etymology
From bocian + -ę. First attested in 1568.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bɔˈt͡ɕa.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: bo‧cia‧nię
- Homophone: bocianie
Noun
bocianię n (diminutive bocianiątko)
- storkling, young stork
Declension
Declension of bocianię
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bocianię | bocianięta |
| genitive | bocianięcia | bocianiąt |
| dative | bocianięciu | bocianiętom |
| accusative | bocianię | bocianięta |
| instrumental | bocianięciem | bocianiętami |
| locative | bocianięciu | bocianiętach |
| vocative | bocianię | bocianięta |
Related terms
adjectives
- bociani
- bocianowaty
- bocianowy
nouns
- bocian
- bocianek
- bocianica
- bocianiec
- bocianka
- bocianowa
- bocianowate
- bociek
- boć
References
- “bocianię”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022
- bocianię in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bocianię in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bocianię in Polish dictionaries at PWN