bocianica
See also: bocianicą
Polish
Etymology
From bocian + -ica. First attested in 1831.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bɔ.t͡ɕaˈɲi.t͡sa/
Audio (file) - Rhymes: -it͡sa
- Syllabification: bo‧cia‧ni‧ca
Noun
bocianica f (masculine bocian)
- female equivalent of bocian (“stork”)
Declension
Declension of bocianica
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | bocianica | bocianice |
genitive | bocianicy | bocianic |
dative | bocianicy | bocianicom |
accusative | bocianicę | bocianice |
instrumental | bocianicą | bocianicami |
locative | bocianicy | bocianicach |
vocative | bocianico | bocianice |
Related terms
adjectives
- bociani
- bocianowaty
- bocianowy
nouns
- bocian
- bocianek
- bocianiątko
- bocianiec
- bocianię
- bocianka
- bocianowa
- bocianowate
- bociek
- boć
References
- Rozmaitosci, 1831
- bocianica in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bocianica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bocianica in Polish dictionaries at PWN