bochenkowaty

bochenkowaty

Polish

Etymology

From bochenek +‎ -owaty. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /bɔ.xɛŋ.kɔˈva.tɨ/
• Rhymes: -atɨ
• Syllabification: bo‧chen‧ko‧wa‧ty

Adjective

bochenkowaty (comparative bardziej bochenkowaty, superlative najbardziej bochenkowaty)

1. loaflike

Declension

Declension of bochenkowaty

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bochenkowaty		bochenkowate	bochenkowata	bochenkowaci	bochenkowate
genitive	bochenkowatego			bochenkowatej	bochenkowatych
dative	bochenkowatemu				bochenkowatym
accusative	bochenkowatego	bochenkowaty	bochenkowate	bochenkowatą	bochenkowatych	bochenkowate
instrumental	bochenkowatym				bochenkowatymi
locative				bochenkowatej	bochenkowatych

Related terms

adjective

• bochenkowy

 

nouns

• bochen
• bocheneczek
• bochenek

 

References

1. Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “bochenkowaty”, in Słownik języka polskiego
2. bochenkowaty in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• bochenkowaty in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bochenkowaty in Polish dictionaries at PWN