bochen

bochen

See also: bòchen

Polish

Etymology

Back-formation from bochenek. First attested in 1534.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbɔ.xɛn/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔxɛn
• Syllabification: bo‧chen

Noun

bochen m inan

1. Augmentative of bochenek.

   dorodny bochen ― a hearty loaf

   duży bochen ― a big loaf

   ogromny bochen ― a giant loaf

   wielki bochen ― a large loaf

   okrągły bochen ― a round loaf

   świeży bochen ― a fresh loaf

   pachnący bochen ― a nice-smelling loaf

   podłużny bochen ― a loaf

   bochen chleba ― a loaf of bread

   skórka bochnów ― the crust of loaves

   dłonie jak bochny ― hands like loaves

Declension

Declension of bochen

	singular	plural
nominative	bochen	bochny
genitive	bochna	bochnów
dative	bochnowi	bochnom
accusative	bochen	bochny
instrumental	bochnem	bochnami
locative	bochnie	bochnach
vocative	bochnie	bochny

Related terms

adjectives

• bochenkowaty
• bochenkowy

 

nouns

• bocheneczek
• bochenek

 

References

1. “bochen”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022
2. bochen in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• bochen in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bochen in Polish dictionaries at PWN

---

Spanish

Verb

bochen

1. inflection of bochar:
   1. third-person plural present subjunctive
   2. third-person plural imperative