blăniță
Romanian
Etymology
blană + -iță
Noun
blăniță f (plural blănițe)
- Diminutive of blană; small fur
Declension
Declension of blăniță
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) blăniță | blănița | (niște) blănițe | blănițele |
genitive/dative | (unei) blănițe | blăniței | (unor) blănițe | blănițelor |
vocative | blăniță, blănițo | blănițelor |