bluźnić

Polish

Inherited from Old Polish bluźnić.

bluźnić impf (perfective zbluźnić)

(intransitive, religion) to blaspheme (to speak against God or religious doctrine) [+ przeciwko (dative) = against whom] or [+dative = to whom]
bluźnić Bogu ― to blaspheme to God
bluźnić Duchowi ― to blaspheme to the Holy Spirit
bluźnić rozumowi ― to blaspheme to reason
bluźnić notorycznie ― to blaspheme notoriously
bluźnić publicznie ― to blaspheme publicly
bluźnić przeciwko Bogu ― to blaspheme against God
(intransitive, by extension) to swear (to use offensive language)
Synonyms: bluzgać, kląć, przeklinać

Conjugation of bluźnić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bluźnić
present tense	1^st	bluźnię			bluźnimy
	2^nd	bluźnisz			bluźnicie
	3^rd	bluźni			bluźnią
	impersonal	bluźni się
past tense	1^st	bluźniłem	bluźniłam		bluźniliśmy	bluźniłyśmy
	2^nd	bluźniłeś	bluźniłaś		bluźniliście	bluźniłyście
	3^rd	bluźnił	bluźniła	bluźniło	bluźnili	bluźniły
	impersonal	bluźniono
future tense	1^st	będę bluźnił, będę bluźnić	będę bluźniła, będę bluźnić		będziemy bluźnili, będziemy bluźnić	będziemy bluźniły, będziemy bluźnić
	2^nd	będziesz bluźnił, będziesz bluźnić	będziesz bluźniła, będziesz bluźnić		będziecie bluźnili, będziecie bluźnić	będziecie bluźniły, będziecie bluźnić
	3^rd	będzie bluźnił, będzie bluźnić	będzie bluźniła, będzie bluźnić	będzie bluźniło, będzie bluźnić	będą bluźnili, będą bluźnić	będą bluźniły, będą bluźnić
	impersonal	będzie bluźnić się
conditional	1^st	bluźniłbym	bluźniłabym		bluźnilibyśmy	bluźniłybyśmy
	2^nd	bluźniłbyś	bluźniłabyś		bluźnilibyście	bluźniłybyście
	3^rd	bluźniłby	bluźniłaby	bluźniłoby	bluźniliby	bluźniłyby
	impersonal	bluźniono by
imperative	1^st	niech bluźnię			bluźnijmy
	2^nd	bluźnij			bluźnijcie
	3^rd	niech bluźni			niech bluźnią
active adjectival participle		bluźniący	bluźniąca	bluźniące	bluźniący	bluźniące
contemporary adverbial participle		bluźniąc
verbal noun		bluźnienie

adjectives

adverb

nouns

verbs