aanpakken
Dutch
Etymology
From aan + pakken.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːmˌpɑkə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧pak‧ken
Verb
aanpakken
- (transitive) to take, to hold, to take over (when something is handed over)
- (transitive) to deal with, to tackle (a problem)
Inflection
| Inflection of aanpakken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanpakken | |||
| past singular | pakte aan | |||
| past participle | aangepakt | |||
| infinitive | aanpakken | |||
| gerund | aanpakken n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | pak aan | pakte aan | aanpak | aanpakte |
| 2nd person sing. (jij) | pakt aan | pakte aan | aanpakt | aanpakte |
| 2nd person sing. (u) | pakt aan | pakte aan | aanpakt | aanpakte |
| 2nd person sing. (gij) | pakt aan | pakte aan | aanpakt | aanpakte |
| 3rd person singular | pakt aan | pakte aan | aanpakt | aanpakte |
| plural | pakken aan | pakten aan | aanpakken | aanpakten |
| subjunctive sing.1 | pakke aan | pakte aan | aanpakke | aanpakte |
| subjunctive plur.1 | pakken aan | pakten aan | aanpakken | aanpakten |
| imperative sing. | pak aan | |||
| imperative plur.1 | pakt aan | |||
| participles | aanpakkend | aangepakt | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aanpak
Anagrams
- pakken aan