blui

blui

Esperanto

Verb

blui (present bluas, past bluis, future bluos, conditional bluus, volitive bluu)

1. (intransitive) to be blue in color, to have a blue hue
   blue colour:  

Conjugation

Conjugation of blui present past future singular plural singular plural singular plural tense bluas bluis bluos active participle bluanta bluantaj bluinta bluintaj bluonta bluontaj acc. bluantan bluantajn bluintan bluintajn bluontan bluontajn nominal active participle bluanto bluantoj bluinto bluintoj bluonto bluontoj acc. bluanton bluantojn bluinton bluintojn bluonton bluontojn adverbial active participle bluante bluinte bluonte infinitive blui imperative bluu conditional bluus

Related terms

• blua (“blue (in color)”)
• blue (“bluely”)
• bluo (“the color blue”)