blondynowy
Polish
Etymology
From blondyn + -owy. First attested in 1752.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /blɔn.dɨˈnɔ.vɨ/
- Rhymes: -ɔvɨ
- Syllabification: blon‧dy‧no‧wy
Adjective
blondynowy (not comparable)
- (obsolete, relational) blond (person)
Declension
Declension of blondynowy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | blondynowy | blondynowe | blondynowa | blondynowi | blondynowe | ||
| genitive | blondynowego | blondynowej | blondynowych | ||||
| dative | blondynowemu | blondynowym | |||||
| accusative | blondynowego | blondynowy | blondynowe | blondynową | blondynowych | blondynowe | |
| instrumental | blondynowym | blondynowymi | |||||
| locative | blondynowej | blondynowych | |||||
Related terms
adjectives
- blond
- blondwłosy
nouns
- blondas
- blondasek
- blondyn
- blondyna
- blondyneczka
- blondynek
- blondynka
References
- Wiesław Morawski (22.08.2007), “BLONDYNOWY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
- blondynowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- blondynowy in Polish dictionaries at PWN