bliźnięco
Polish
Etymology
From bliźnięcy + -o. [First attested in 1851.][1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bliʑˈɲɛn.t͡sɔ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛnt͡sɔ
- Syllabification: bliź‧nię‧co
Adverb
bliźnięco (not comparable)
- (dated) in a way pertaining to twins
Related terms
adjectives
- bliski
- bliźni
- bliźniaczy
- bliźnięcy
- bliziuteńki
- bliziutki
- bliznowaty
- bliznowy
adverbs
- blisko
- bliźniaczo
- bliziuteńko
- bliziutko
noun
- bliskość
- bliźniactwo
- bliźniaczek
- bliźniaczka
- bliźniaczość
- bliźniak
- bliźniczka
- bliźnię
- bliższość
- blizenka
- blizna
- bliznowiec
verbs
- bliźnić impf, zabliźnić pf
- bliżyć impf
- bliznowacieć impf, zbliznowacieć pf
- przybliżać impf, przybliżyć pf
- ubliżać impf, ubliżyć pf
- zbliżać impf, zbliżyć pf
References
- Antoni Józef Szabrański (1851) Biblioteka Warszawska: pismo poświęcone naukom, sztukom i przemysłowi. 1851, Tom piérwszy, page 147
- bliźnięco in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bliźnięco in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bliźnięco in Polish dictionaries at PWN