bliźniactwo
Polish
Etymology
From bliźniak + -ctwo. First attested in 1871.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /bliʑˈɲat͡s.tfɔ/
Audio (file) - Rhymes: -at͡stfɔ
- Syllabification: bliź‧niac‧two
Noun
bliźniactwo n
- twinhood, twinship, twindom, twinness
Declension
Declension of bliźniactwo
singular | |
---|---|
nominative | bliźniactwo |
genitive | bliźniactwa |
dative | bliźniactwu |
accusative | bliźniactwo |
instrumental | bliźniactwem |
locative | bliźniactwie |
vocative | bliźniactwo |
Related terms
adjectives
- bliski
- bliziuteńki
- bliziutki
- bliznowaty
- bliznowy
- bliźni
- bliźniaczy
- bliźnięcy
adverbs
- blisko
- bliziuteńko
- bliziutko
- bliźniaczo
- bliźnięco
noun
- bliskość
- blizenka
- blizna
- bliznowiec
- bliźniaczek
- bliźniaczka
- bliźniaczość
- bliźniak
- bliźniczka
- bliźnię
- bliższość
verbs
- bliznowacieć impf, zbliznowacieć pf
- bliźnić impf, zabliźnić pf
- bliżyć impf
- przybliżać impf, przybliżyć pf
- ubliżać impf, ubliżyć pf
- zbliżać impf, zbliżyć pf
References
- Kraj, issue 270, 1871, page 1
Further reading
- bliźniactwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bliźniactwo in Polish dictionaries at PWN