bliznowiec
Polish
Etymology
From blizna + -owiec. First attested in 1875.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /blizˈnɔ.vjɛt͡s/
- Rhymes: -ɔvjɛt͡s
- Syllabification: bliz‧no‧wiec
Noun
bliznowiec m inan
- (pathology) keloid
- Synonym: keloid
Declension
Declension of bliznowiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bliznowiec | bliznowce |
| genitive | bliznowca | bliznowców |
| dative | bliznowcowi | bliznowcom |
| accusative | bliznowiec | bliznowce |
| instrumental | bliznowcem | bliznowcami |
| locative | bliznowcu | bliznowcach |
| vocative | bliznowcu | bliznowce |
Related terms
adjectives
- bliski
- bliziuteńki
- bliziutki
- bliznowaty
- bliznowy
- bliźni
- bliźniaczy
- bliźnięcy
adverbs
- blisko
- bliziuteńko
- bliziutko
- bliźniaczo
- bliźnięco
noun
- bliskość
- blizenka
- blizna
- bliźniactwo
- bliźniaczek
- bliźniaczka
- bliźniaczość
- bliźniak
- bliźniczka
- bliźnię
- bliższość
verbs
- bliznowacieć impf, zbliznowacieć pf
- bliźnić impf, zabliźnić pf
- bliżyć impf
- przybliżać impf, przybliżyć pf
- ubliżać impf, ubliżyć pf
- zbliżać impf, zbliżyć pf
References
- Antoni Bryk (1875) Przeglad lekarski wyd. staraniem oddzialu nauk przyrodniczych i lekarskich towarzystwa naukowego Krakowskiego. Pod redakcya Bryka etc. (Der Ärztliche Beobachter), page 58
- bliznowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bliznowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bliznowiec in Polish dictionaries at PWN