blikslager
Dutch
Etymology
Compound of blik + slager.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈblɪkˌslaː.ɣər/
Audio (file) - Hyphenation: blik‧sla‧ger
Noun
blikslager m (plural blikslagers, diminutive blikslagertje n)
- One who produces or repairs objects made of sheet metal, e.g. a pewterer or tinsmith.
Derived terms
- blikslagerij
- blikslagerswerk
Descendants
- Afrikaans: blikslaer
- → West Frisian: blikslagger
Interjection
blikslager
- (obsolete, euphemistic) Minced oath for bliksem.