blijken
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈblɛi̯kə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: blij‧ken
- Rhymes: -ɛi̯kən
Etymology 1
From Middle Dutch bliken, from Old Dutch *blīcan, from Proto-Germanic *blīkaną, *blīkijaną.
Verb
blijken
- (intransitive) to appear, to become apparent
- (copulative) to appear
- (copulative) to turn out
- Oorspronkelijk was het Atomium bedoeld om slechts gedurende de Expo overeind te blijven, maar het bleek dermate populair dat het nooit is afgebroken.
- Originally, the Atomium was meant to remain standing only during the Expo, but it turned out so popular that it has never been taken down.
Inflection
| Inflection of blijken (strong class 1) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | blijken | |||
| past singular | bleek | |||
| past participle | gebleken | |||
| infinitive | blijken | |||
| gerund | blijken n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | blijk | bleek | ||
| 2nd person sing. (jij) | blijkt | bleek | ||
| 2nd person sing. (u) | blijkt | bleek | ||
| 2nd person sing. (gij) | blijkt | bleekt | ||
| 3rd person singular | blijkt | bleek | ||
| plural | blijken | bleken | ||
| subjunctive sing.1 | blijke | bleke | ||
| subjunctive plur.1 | blijken | bleken | ||
| imperative sing. | blijk | |||
| imperative plur.1 | blijkt | |||
| participles | blijkend | gebleken | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- blijk
Related terms
- bleek
Descendants
- Afrikaans: blyk
Etymology 2
See the etymology of the main entry.
Noun
blijken
- plural of blijk