blichtr
Polish
Etymology
Borrowed from Austrian German Blicktri, Blick-trick.[1][2] First attested in 1773.[3]
Pronunciation
- IPA(key): /blixtr/
Audio (file) - Rhymes: -ixtr
- Syllabification: blichtr
Noun
blichtr m inan
- (derogatory, literary) glitz, razzle-dazzle, trumpery, razzmatazz
- Synonyms: pozłota, szych
- cały blichtr ― all that razzmatazz
- tani blichtr ― cheap trumpery
- zamiłowanie do blichtru ― a love for razzle-dazzle
- pełen blichtru ― full of trumpery
Usage notes
Usually in the singular, historically only in the plural.
Declension
Declension of blichtr
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | blichtr | blichtry |
| genitive | blichtru | blichtrów |
| dative | blichtrowi | blichtrom |
| accusative | blichtr | blichtry |
| instrumental | blichtrem | blichtrami |
| locative | blichtrze | blichtrach |
| vocative | blichtrze | blichtry |
References
- Andrzej Bańkowski (2000) Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
- Mirosław Bańko; Lidia Wiśniakowska (2021) Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- Gracyan Piotrowski (1773) Satyr przeciwko zdaniom y zgorszeniom wieku naszego [signed G.P.]., page 45
Further reading
- blichtr in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- blichtr in Polish dictionaries at PWN