aanlonken
Dutch
Etymology
Compound of aan + lonken.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌlɔŋ.kə(n)/
- Hyphenation: aan‧lon‧ken
Verb
aanlonken
- Synonym of toelonken.
Inflection
| Inflection of aanlonken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanlonken | |||
| past singular | lonkte aan | |||
| past participle | aangelonkt | |||
| infinitive | aanlonken | |||
| gerund | aanlonken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | lonk aan | lonkte aan | aanlonk | aanlonkte |
| 2nd person sing. (jij) | lonkt aan | lonkte aan | aanlonkt | aanlonkte |
| 2nd person sing. (u) | lonkt aan | lonkte aan | aanlonkt | aanlonkte |
| 2nd person sing. (gij) | lonkt aan | lonkte aan | aanlonkt | aanlonkte |
| 3rd person singular | lonkt aan | lonkte aan | aanlonkt | aanlonkte |
| plural | lonken aan | lonkten aan | aanlonken | aanlonkten |
| subjunctive sing.1 | lonke aan | lonkte aan | aanlonke | aanlonkte |
| subjunctive plur.1 | lonken aan | lonkten aan | aanlonken | aanlonkten |
| imperative sing. | lonk aan | |||
| imperative plur.1 | lonkt aan | |||
| participles | aanlonkend | aangelonkt | ||
| 1) Archaic. | ||||