blankietowy

blankietowy

Polish

Etymology

From blankiet +‎ -owy. First attested in 1731.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /blaŋ.kjɛˈtɔ.vɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: blan‧kie‧to‧wy

Adjective

blankietowy (not comparable)

1. (relational) blank, form (document to be filled in)

   Synonym: formularzowy

   paszport blankietowy ― a blank/form passport

   upoważnienie blankietowe ― a blank/form authorization

   przepis blankietowy ― a blank/form formula

   zgoda blankietowa ― a blank/form agreement

   charakter blankietowy ― a blank/form character/vibe/nature

   norma blankietowa ― a blank/form

   delegacja blankietowa ― a blank/form delegation

   blankietowe zezwolenie ― a blank/form approval

   bilety blankietowe ― blank/form tickets

Declension

Declension of blankietowy

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	blankietowy		blankietowe	blankietowa	blankietowi	blankietowe
genitive	blankietowego			blankietowej	blankietowych
dative	blankietowemu				blankietowym
accusative	blankietowego	blankietowy	blankietowe	blankietową	blankietowych	blankietowe
instrumental	blankietowym				blankietowymi
locative				blankietowej	blankietowych

Related terms

noun

• blankiet

 

References

1. Dorota Adamiec (16.12.2014), “BLANKIETOWY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
2. blankietowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• blankietowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• blankietowy in Polish dictionaries at PWN