blamować

See also: błamować

Polish

Borrowed from German sich blamieren + -ować.[1] First attested in 1865.[2][3]

blamować impf (perfective zblamować)

(literary, reflexive) to disgrace oneself, to bring shame to oneself [+instrumental = with what]
Synonym: kompromitować się

Conjugation of blamować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		blamować
present tense	1^st	blamuję			blamujemy
	2^nd	blamujesz			blamujecie
	3^rd	blamuje			blamują
	impersonal	blamuje się
past tense	1^st	blamowałem	blamowałam		blamowaliśmy	blamowałyśmy
	2^nd	blamowałeś	blamowałaś		blamowaliście	blamowałyście
	3^rd	blamował	blamowała	blamowało	blamowali	blamowały
	impersonal	blamowano
future tense	1^st	będę blamował, będę blamować	będę blamowała, będę blamować		będziemy blamowali, będziemy blamować	będziemy blamowały, będziemy blamować
	2^nd	będziesz blamował, będziesz blamować	będziesz blamowała, będziesz blamować		będziecie blamowali, będziecie blamować	będziecie blamowały, będziecie blamować
	3^rd	będzie blamował, będzie blamować	będzie blamowała, będzie blamować	będzie blamowało, będzie blamować	będą blamowali, będą blamować	będą blamowały, będą blamować
	impersonal	będzie blamować się
conditional	1^st	blamowałbym	blamowałabym		blamowalibyśmy	blamowałybyśmy
	2^nd	blamowałbyś	blamowałabyś		blamowalibyście	blamowałybyście
	3^rd	blamowałby	blamowałaby	blamowałoby	blamowaliby	blamowałyby
	impersonal	blamowano by
imperative	1^st	niech blamuję			blamujmy
	2^nd	blamuj			blamujcie
	3^rd	niech blamuje			niech blamują
active adjectival participle		blamujący	blamująca	blamujące	blamujący	blamujące
passive adjectival participle		blamowany	blamowana	blamowane	blamowani	blamowane
contemporary adverbial participle		blamując
verbal noun		blamowanie

noun