bladair
Irish
Alternative forms
- blandair
Etymology 1
Borrowed from Middle English bloderen (“to blather”) or borrowed directly from its source Old Norse blaðra (“to speak inarticulately, talk nonsense”).
Verb
bladair (present analytic bladraíonn, future analytic bladróidh, verbal noun bladar, past participle bladartha) (transitive, intransitive)
- cajole
- Bladair an drochmhadra agus ní heagal duit an dea-mhadra. (proverb)
- Mollify the wicked and you need not fear the strong.
- (literally, “Cajole the bad dog and you needn't be afraid of the good dog.”)
- adulate, flatter
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | bladraím | bladraíonn tú; bladraír† | bladraíonn sé, sí | bladraímid; bladraíonn muid | bladraíonn sibh | bladraíonn siad; bladraíd† | a bhladraíonn; a bhladraíos / a mbladraíonn*; a mbladraíos* | bladraítear |
past | bhladair mé; bhladraíos | bhladair tú; bhladraís | bhladair sé, sí | bhladraíomar; bhladair muid | bhladair sibh; bhladraíobhair | bhladair siad; bhladraíodar | a bhladair / ar bhladair* | bladraíodh | |
past habitual | bhladraínn / mbladraínn‡‡ | bhladraíteá / mbladraíteᇇ | bhladraíodh sé, sí / mbladraíodh sé, s퇇 | bhladraímis; bhladraíodh muid / mbladraímis‡‡; mbladraíodh muid‡‡ | bhladraíodh sibh / mbladraíodh sibh‡‡ | bhladraídís; bhladraíodh siad / mbladraídís‡‡; mbladraíodh siad‡‡ | a bhladraíodh / a mbladraíodh* | bhladraítí / mbladraít퇇 | |
future | bladróidh mé; bladród; bladróchaidh mé† | bladróidh tú; bladróir†; bladróchaidh tú† | bladróidh sé, sí; bladróchaidh sé, sí† | bladróimid; bladróidh muid; bladróchaimid†; bladróchaidh muid† | bladróidh sibh; bladróchaidh sibh† | bladróidh siad; bladróid†; bladróchaidh siad† | a bhladróidh; a bhladrós; a bhladróchaidh†; a bhladróchas† / a mbladróidh*; a mbladrós*; a mbladróchaidh*†; a mbladróchas*† | bladrófar; bladróchar† | |
conditional | bhladróinn; bhladróchainn† / mbladróinn‡‡; mbladróchainn†‡‡ | bhladrófá; bhladróchthᆠ/ mbladrófᇇ; mbladróchthᆇ‡ | bhladródh sé, sí; bhladróchadh sé, sí† / mbladródh sé, s퇇; mbladróchadh sé, s톇‡ | bhladróimis; bhladródh muid; bhladróchaimis†; bhladróchadh muid† / mbladróimis‡‡; mbladródh muid‡‡; mbladróchaimis†‡‡; mbladróchadh muid†‡‡ | bhladródh sibh; bhladróchadh sibh† / mbladródh sibh‡‡; mbladróchadh sibh†‡‡ | bhladróidís; bhladródh siad; bhladróchadh siad† / mbladróidís‡‡; mbladródh siad‡‡; mbladróchadh siad†‡‡ | a bhladródh; a bhladróchadh† / a mbladródh*; a mbladróchadh*† | bhladrófaí; bhladróchthaí† / mbladrófa퇇; mbladróchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go mbladraí mé; go mbladraíod† | go mbladraí tú; go mbladraír† | go mbladraí sé, sí | go mbladraímid; go mbladraí muid | go mbladraí sibh | go mbladraí siad; go mbladraíd† | — | go mbladraítear |
past | dá mbladraínn | dá mbladraíteá | dá mbladraíodh sé, sí | dá mbladraímis; dá mbladraíodh muid | dá mbladraíodh sibh | dá mbladraídís; dá mbladraíodh siad | — | dá mbladraítí | |
imperative | bladraím | bladair | bladraíodh sé, sí | bladraímis | bladraígí; bladraídh† | bladraídís | — | bladraítear | |
verbal noun | bladar | ||||||||
past participle | bladartha |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
- bladaireacht f (“(act of) cajoling; cajolery, flattery”)
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
bladair m
- genitive singular of bladar (“cajolery; flattery”)
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
bladair | bhladair | mbladair |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977), “bladair”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- “cajole” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.
- Entries containing “bladair” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.