acclino
Latin
Alternative forms
- adclīnō
Etymology
From ad- + clīnō
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /akˈkliː.noː/
Verb
acclīnō (present infinitive acclīnāre, perfect active acclīnāvī, supine acclīnātum); first conjugation
- (usually with dative) I lean or rest on or against something.
- (figuratively, reflexive with se) I incline to something, lean towards.
Inflection
Conjugation of acclino (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | acclīnō | acclīnās | acclīnat | acclīnāmus | acclīnātis | acclīnant |
imperfect | acclīnābam | acclīnābās | acclīnābat | acclīnābāmus | acclīnābātis | acclīnābant | |
future | acclīnābō | acclīnābis | acclīnābit | acclīnābimus | acclīnābitis | acclīnābunt | |
perfect | acclīnāvī | acclīnāvistī | acclīnāvit | acclīnāvimus | acclīnāvistis | acclīnāvērunt, acclīnāvēre | |
pluperfect | acclīnāveram | acclīnāverās | acclīnāverat | acclīnāverāmus | acclīnāverātis | acclīnāverant | |
future perfect | acclīnāverō | acclīnāveris | acclīnāverit | acclīnāverimus | acclīnāveritis | acclīnāverint | |
passive | present | acclīnor | acclīnāris, acclīnāre | acclīnātur | acclīnāmur | acclīnāminī | acclīnantur |
imperfect | acclīnābar | acclīnābāris, acclīnābāre | acclīnābātur | acclīnābāmur | acclīnābāminī | acclīnābantur | |
future | acclīnābor | acclīnāberis, acclīnābere | acclīnābitur | acclīnābimur | acclīnābiminī | acclīnābuntur | |
perfect | acclīnātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | acclīnātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | acclīnātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | acclīnem | acclīnēs | acclīnet | acclīnēmus | acclīnētis | acclīnent |
imperfect | acclīnārem | acclīnārēs | acclīnāret | acclīnārēmus | acclīnārētis | acclīnārent | |
perfect | acclīnāverim | acclīnāverīs | acclīnāverit | acclīnāverimus | acclīnāveritis | acclīnāverint | |
pluperfect | acclīnāvissem | acclīnāvissēs | acclīnāvisset | acclīnāvissēmus | acclīnāvissētis | acclīnāvissent | |
passive | present | acclīner | acclīnēris, acclīnēre | acclīnētur | acclīnēmur | acclīnēminī | acclīnentur |
imperfect | acclīnārer | acclīnārēris, acclīnārēre | acclīnārētur | acclīnārēmur | acclīnārēminī | acclīnārentur | |
perfect | acclīnātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | acclīnātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | acclīnā | — | — | acclīnāte | — |
future | — | acclīnātō | acclīnātō | — | acclīnātōte | acclīnantō | |
passive | present | — | acclīnāre | — | — | acclīnāminī | — |
future | — | acclīnātor | acclīnātor | — | — | acclīnantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | acclīnāre | acclīnāvisse | acclīnātūrus esse | acclīnārī | acclīnātus esse | acclīnātum īrī | |
participles | acclīnāns | — | acclīnātūrus | — | acclīnātus | acclīnandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
acclīnāre | acclīnandī | acclīnandō | acclīnandum | acclīnātum | acclīnātū |
Derived terms
- acclīnis
Related terms
- clīnāmen
- clīnātus
- dēclīnō
- inclīnō
- prōclīnō
- reclīnō
References
- acclino in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- acclino in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- acclino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette